Noroez

Nowruz, ook wel bekend als het Perzische Nieuwjaar, is een oud festival dat wordt gevierd in Iran en veel andere landen in de regio. Het festival markeert het begin van het nieuwe jaar in de Perzische kalender en valt meestal op de eerste dag van de lente, rond 20 maart. Nowruz is een tijd van vernieuwing en wedergeboorte, en het is een van de belangrijkste en meest gekoesterde tradities in de Iraanse cultuur.

De oorsprong van Nowruz is terug te voeren op het oude Perzische rijk, dat meer dan 3000 jaar oud is. Het festival werd oorspronkelijk gevierd als een Zoroastrische feestdag en werd later overgenomen door andere culturen in de regio. Het woord ‘Nowruz’ zelf betekent ‘nieuwe dag’ in het Perzisch en weerspiegelt het idee van een nieuw begin en een frisse start.

Een van de belangrijkste aspecten van Nowruz is de Haft-Seen tafel, een speciale tafel die tijdens het festival in huizen en openbare plaatsen wordt opgesteld. De tafel is meestal versierd met zeven symbolische items die beginnen met de Perzische letter ‘sin’, die het getal zeven vertegenwoordigt. Deze items omvatten Sabzeh (tarwe-, gerst- of linzenspruiten), Samanu (zoete pudding gemaakt van tarwekiemen), Senjed (gedroogd fruit van de lotusboom), Seer (knoflook), Seeb (appel), Somāq (sumakbessen) en Serkeh (azijn).

Naast de Haft-Seen-tafel wordt Nowruz ook gevierd met verschillende andere gebruiken en tradities, zoals het bezoeken van familieleden en vrienden, het uitwisselen van geschenken en het deelnemen aan openbare festiviteiten. Veel Iraniërs vieren Nowruz ook door aan de vooravond van het festival over vuur te springen, waarvan wordt aangenomen dat het kwade geesten afweert en geluk brengt.

Nowruz is een tijd van vreugde, hoop en vernieuwing in de Iraanse cultuur. Het is een viering van de wisseling van de seizoenen, de triomf van het licht over de duisternis en de kracht van een nieuw begin. Als zodanig is het een gekoesterde traditie die diep geworteld is in de geschiedenis en identiteit van het Iraanse volk.